Vandaag schreef Arnon Grunberg zijn laatste Voetnoot in de Volkskrant. Voor de laatste en 2500ste keer 150 woorden op de voorpagina. De Voetnoot was anders dan anders. Het was een dankwoord. Aan enkele redacteuren en aan de lezers. De lezers die hem gaan missen, net als ik.
Een paar weken geleden deelde Grunberg zijn zeven basisregels voor de Voetnoot. De eerste was al sinds het begin van deze site mijn grootste inspiratie: “Vrijheid maakt het schrijven moeilijk. Beperkingen helpen de schrijver. De Voetnoot mag niet langer zijn dan 149 woorden. Nu wordt alles makkelijk.”
Vervolgens geeft Grunberg een aantal andere adviezen: wees eerlijk, denk niet aan wat anderen er van zullen vinden, schrijf alsof het leven er van af hangt, neem relativering serieus, houd rekening met onverschilligheid en afwijzing. Klaag niet, maar schrijf verder. Deze adviezen zijn niet allemaal makkelijk op te volgen. Maar doorgaan met schrijven, zal ik.
Dank je, Arnon.