Meestal heb ik mijn afspraken in saaie overlegkamers van overheidsgebouwen, maar soms kom ik op een bijzondere locatie. Vandaag was het twee keer raak. Vanmiddag was ik op bezoek in een kasteel van een provinciaal landschap. Hoge ramen, houten tafels en stoelen, oude tegels op de vloer en buiten een prachtige kasteeltuin. In zo’n ambiance is zo’n afspraak gelijk veel leuker.
Vanmorgen bezocht ik een belangrijke Nederlandse verkeerscentrale. Onze afspraak begon weliswaar in een normale vergaderkamer, maar we hebben ook de verkeerscentrale bezocht. Een grote, open ruimte met overal monitors met videobeelden en wegenkaarten van de snelwegen in Nederland. Vanuit deze plak wordt het wegennet in de gaten gehouden.
Doordat overal camera’s hangen rond de weg, konden we op allerlei plekken inzoomen. In de korte tijd dat ik er was, heb ik twee gevaarlijke situaties gezien. Een auto met pech op de derde rijbaan, waar de chauffeur was uitgestapt en het verkeer als een razende langs haar reed. En een stilstaande vrachtwagen vlak na een oprit, waar andere auto’s steeds maar net op tijd om heen reden. De verkeersleiders zien alles, maar kunnen niets anders doen dan signaleren, wegen afzetten en collega’s op de incidenten afsturen. Onbegrijpelijk hoe kalm ze hierbij blijven.
Ik ben naderhand extra voorzichtig naar huis gereden en dacht bij elk matrixbord even aan deze moedige mensen.