Bluetooth bestaat twintig jaar. Prachtig, zo’n standaard om gegevens uit te wisselen. Jarenlang gebruikten we bluetooth alleen voor het koppelen van de mobiele telefoon aan de geluidsinstallatie van de auto. Om te telefoneren en om lekker hard eigen muziek af te spelen.
De afgelopen tijd zijn er allemaal bluetoothapparaten in ons huishouden bijgekomen. Bluetooth luidsprekers, bluetooth toetsenborden en bluetooth koptelefoons. De apparaten raken er helemaal van in de war. Dan hoor je opeens techno uit je box komen, terwijl je jazz verwacht. Of dan moet zoonlief eerst een flink eind van huis wegfietsen voordat hij aan zijn eigen koptelefoon is gekoppeld. Allemaal niet zo erg natuurlijk.
Wel heb ik het gevoel dat iedereen zich in het gezin meer terugtrekt. Dan zitten we allemaal met onze eigen koptelefoons op de bank naar onze eigen series te kijken of eigen muziek te luisteren. We hebben al eens geprobeerd of je meerdere koptelefoons aan één mobieltje zou kunnen koppelen. Dan zou je lekker silent disco kunnen doen. Helaas laat de bluetoothstandaard die wij gebruiken deze samenwerking nog niet toe.
Spotify
Shazam
Ik vind Spotify geweldig. Ik gebruik het nog maar twee jaar, maar ik kan er niet meer zonder. Dagelijks luister ik naar mijn eigen afspeellijsten of struin ik door gerelateerde muzieksuggesties. Gaaf vind ik dat je afspeellijsten kan delen. Mijn kinderen hebben op hun Oud-en-Nieuw-feestjes op mijn afspeellijsten gedanst. Zo ouderwets is mijn muzieksmaak blijkbaar niet.
Spotify is extra leuk in combinatie met Shazam, ook zo’n geweldige app. Ik luister in de auto veel naar NPO Soul&Jazz en Sublime en als er dan iets goeds voorbij komt, wil ik dat graag onthouden. Even de Shazamknop indrukken en je kan weer een mooi liedje toevoegen aan je Spotify-afspeellijst. Ik snap niet hoe Shazam dit technisch voor elkaar krijgt. Ze moeten wel hele slimme algoritmes hebben om de muziek te herkennen. Dit zouden mensen nooit zo snel kunnen.
Toch is er ook mensenwerk wat Shazam niet kan. Een paar jaar geleden hoorde ik prachtige filmmuziek waarbij ik heel nieuwsgierig was naar de artiest. De melodie bleef maar in mijn hoofd zitten. Ik de CD-winkel kon ik de eerste paar maten van het liedje neuriën en ik kreeg meteen de juiste CD in mijn handen geduwd door de vakkundige verkoper. Zou Shazam ooit een geneuried liedje kunnen herkennen?