De Amsterdamse Zuidas spreekt tot de verbeelding. Luxe, glimmende kantoren, rijke advocaten en lang en laat werken. Dat is ambitie.
De media werken graag mee aan het stereotype Zuidasbeeld. Ik herinner me een verhaal over de Vrijmibo, waar dames uit de provincie onbeschaamd hun geluk beproeven op de Zuidas.
Op hun website Zo Zuidas geven de schrijvers Karima O’Flynn-Belgacem, Rolinde Hoorntje en Maria Guldenaar een inkijkje in het leven van de Zuidas. Zij schreven ook het scenario voor de serie Zuidas van de NPO.
Gisteren zag ik de laatste aflevering. Jammer dat het afgelopen is, want ik genoot er van. De carrièredrang van jonge advocaten, de slimme argumenten voor het winnen van een zaak, het gedraai en gekonkel op kantoor, het overmatige drankgebruik en natuurlijk de nodige kantoorromantiek.
De serie laat mooi zien dat het nog niet zo makkelijk is om te bepalen wat goed en slecht is. Zeker niet als je Zuidas-ambitie hebt.