Lang geleden heb ik een cursus time management gedaan bij CIEP. Vooral de tips over het omgaan met email heb ik onthouden. Kies bewust de momenten op de dag om emails te verwerken. Zet de mailmelder uit. Handel een email meteen af als je hem hebt geopend. Rubriceer de mail in een aantal handige mappen: nog doen, gedaan, wachten op antwoord.
Ik moest aan de cursus denken, omdat ik op dit moment bewuster dan ooit mijn time manage. Door vakanties en vacatures doe ik even het werk voor zes personen en dat is druk.
Mijn time management slaat alleen wel een beetje door. Ook mijn vrije tijd deel ik heel bewust in. Er is nog net tijd voor een 150max-berichtje zo nu en dan, maar gewoon een beetje lummelen is er niet bij. En dat is toch ook belangrijk voor goed functioneren. Dan komen de creatieve ideeën. Die zijn niet bewust te plannen en direct af te handelen.
Schrijven
Voetnoot
Vandaag schreef Arnon Grunberg zijn laatste Voetnoot in de Volkskrant. Voor de laatste en 2500ste keer 150 woorden op de voorpagina. De Voetnoot was anders dan anders. Het was een dankwoord. Aan enkele redacteuren en aan de lezers. De lezers die hem gaan missen, net als ik.
Een paar weken geleden deelde Grunberg zijn zeven basisregels voor de Voetnoot. De eerste was al sinds het begin van deze site mijn grootste inspiratie: “Vrijheid maakt het schrijven moeilijk. Beperkingen helpen de schrijver. De Voetnoot mag niet langer zijn dan 149 woorden. Nu wordt alles makkelijk.”
Vervolgens geeft Grunberg een aantal andere adviezen: wees eerlijk, denk niet aan wat anderen er van zullen vinden, schrijf alsof het leven er van af hangt, neem relativering serieus, houd rekening met onverschilligheid en afwijzing. Klaag niet, maar schrijf verder. Deze adviezen zijn niet allemaal makkelijk op te volgen. Maar doorgaan met schrijven, zal ik.
Dank je, Arnon.
150 woorden maximaal
Schrijven is leuk. Ik geniet van het creatieproces en het geven van woorden aan gedachten. Een wit vel papier dat zich langzaam vult met zwarte letters, vind ik prachtig. In tegenstelling tot veel collega’s heb ik ook echt lol in het schrijven van offertes.
Al jaren houd ik een dagboek bij. Veel tekst over mezelf, voor mezelf. Het schrijven voor een ander stelt andere eisen. Het gaat om communicatie en vraagt structuur en focus op leesplezier. Dit wil ik graag verder ontwikkelen en daarom ben ik de blog 150max begonnen. Ik heb mezelf de 150 woordengrens opgelegd om het voor jou aantrekkelijk te houden, maar ook om me tot de kern van de tekst te beperken. Dit valt nog niet mee. Wat is de kern en wat is overbodig? Wat is leuk om te vertellen en wat niet? Ik ga er mee aan de slag. Als je feedback voor me hebt, dan hoor ik het graag.