Piano

Fruity Loops

Nu heet het FL Studio, maar vroeger heette het Fruity Loops. Wat een heerlijke naam voor een softwareprogramma om dance hits mee te maken. Met zo’n naam gaat het vanzelf swingen. Al is swingen natuurlijk een wat ouderwets begrip voor Electronic Dance Music.
Ik zag een keer in een video hoe Martin Garrix een liedje maakte met Fruity Loops. Heel bijzonder. Hij tekende de muziek met een muis op het beeldscherm.
Ik zou het ook graag kunnen, maar krijg het programma niet onder de knie. Ik ben te veel gewend aan een keyboard om tonen en akkoorden mee te maken.
Mijn zoon is er behoorlijk goed in. Hij snapt intuïtief hoe Fruity Loops werkt en componeert regelmatig een electronisch liedje. Tja, een generatieverschil. Gelukkig speelt hij ook nog regelmatig Rachmaninov op de piano (schrijf ik dat nu echt?). Dat studeert hij in met behulp van YouTube. Tja, een generatieverschil. Mooi is het allemaal wel.

Pianomuseum

In Limoux is het Musée de Piano, het enige pianomuseum van Frankrijk. Misschien wel het enige pianomuseum ter wereld.
Het museum is gesitueerd in een oude kerk en bevat zo’n honderd piano’s en vleugels. Bijna allemaal instrumenten van Franse pianobouwers uit de negentiende eeuw. Vooral de Pleyels zijn goed vertegenwoordigd.
Wij hebben thuis ook een Pleyel, dus wij verheugden ons op het museum.
Het viel een beetje tegen.
De piano’s en vleugels stonden kris kras door elkaar zonder enige logica of uitleg. Veel van de instrumenten vielen van ouderdom bijna uit elkaar.
De enige vleugel die blijkbaar zo nu en dan bespeeld werd, was een Steinway. Best gek voor dit Franse museum.
Mijn zoon popelde om zelf even te spelen. Niet raar na een vakantieweek geen toets te hebben aangeraakt en in deze zaal vol vleugels. Het mocht niet.
Het Musée de Piano gaat niet mee in de museumtrend dat je meer leert door iets te doen, dan alleen maar door te kijken.