Een paar jaar geleden wilde opeens iedere organisatie een eigen app. De app was hét tovermiddel om op een moderne manier te communiceren met de doelgroep. Tegenwoordig worden er natuurlijk nog steeds apps gemaakt, maar nu staat veel meer de service en functionaliteit voorop die een organisatie kan bieden en niet de PR. Organisaties kiezen nu voor mobiele websites als ze met hun gebruikers via de smartphone willen communiceren.
In de tijd van de app-hausse werden er door de overheid allerlei hackatons georganiseerd om het maken van apps te stimuleren. Het eigenlijke doel was om aandacht te vragen voor de open data die de overheid beschikbaar stelde en waarvan het idee leefde dat bedrijven daar waarde uit zouden kunnen halen door apps te maken.
Ik was zelf ook helemaal enthousiast over het ontwikkelen van apps. Vooral toen ik uitvond dat je met standaard HTML, Javascript en wat extra tools al hele aardige native apps kon publiceren.
Toen de Provincie Noord-Holland een appwedstrijd uitschreef, voelde ik me uitgedaagd en heb ik twee apps ingediend. Het waren eigenlijk meer app-ideeën in de vorm van werkende prototypes: Treinzicht en Liefdesbankjes.
De app Treinzicht was een guided tour voor in de trein. De app gaf allerlei gesproken informatie over Noord-Holland voor mensen die met de trein door de provincie reisden. Tijdens de reis was was op het scherm een thematische kaartlaag te zien die paste bij de gesproken tekst. De informatie was gekoppeld aan Points of Interest in de provincie.
De app Liefdesbankjes gaf in een kaart de romantische bankjes weer waar stelletjes fijn samen konden genieten van elkaar. De verliefden konden hun favoriete bankjes in park, bos of duin tekenen in de kaart en vervolgens delen met de wereld.
Tot mijn verrassing werden mijn apps als winnaar uitgeroepen van de hackaton. De provincie vond de ideeën origineel en was vooral enthousiast over hoe ik provinciale data in de apps had verwerkt. De bedoeling van de provincie was om mij te stimuleren om deze apps echt op de markt te brengen. Naast mijn drukke baan, had ik daar niet echt de tijd voor. Maar veel belangrijker was dat ik na een korte check bij wat mensen over de haalbaarheid al snel begreep dat er weinig animo zou zijn voor de apps.
Ik had nog nooit van Lean Startup gehoord, maar dat ik moest testen of de app succesvol zou kunnen zijn, was me wel duidelijk. Voor Liefdesbankjes had ik de conclusie zelf kunnen bedenken: verliefden zijn natuurlijk absoluut niet van plan om via een app te gaan doorgeven waar hun meest romantische plekje is. Dat willen ze lekker voor zichzelf houden.
De app is nooit verder gekomen dan een prototype. Dit neemt niet weg dat het idee grappig was. Ik werd zelfs benaderd door RTVNH voor een interview en nog belangrijker: het was voldoende om de prijs te winnen. Uiteindelijk ging het toch weer meer om PR en marketing dan om echte, waardevolle functionaliteit.