Abloh

Ik had nog nooit van hem gehoord, maar voor modebewuste jongeren is Virgil Abloh wereldberoemd. Abloh is creatief directeur van Louis Vuitton. De eerste zwarte directeur van een groot modehuis.
In zijn jonge jaren heeft Abloh een revolutie veroorzaakt door straatstijl te combineren met luxe mode. Kanye West zag al vroeg zijn talent. Als zijn persoonlijke stylist profiteerde Abloh van West en West van Abloh.
Wat ik fascinerend vind aan de stijl van Abloh is de grote logo’s die overal op staan. Voor zijn eerste merk Pyrex Vision kocht hij tweedehands kleding, plakte er een logo op en verkocht dit vervolgens voor veel geld. Dat is nog eens slim zakendoen. Zijn huidige eigen merk Off White zet ook overal de merknaam op en de hippe jeugd wil er maar wat graag in lopen.
Ons huis- en vriendenmerk POC is geïnspireerd door Abloh en doet nu het zelfde. Overal het mooie eigen logo op zetten. Als je dat goed fotografeert en presenteert op de sociale media dan kan je best succesvol zijn. De vijfde collectie is in aantocht.

Mannensjaals

De Lean Startup-methode zegt dat het ontwikkelen van experimenten misschien wel belangrijker is dan het ontwikkelen van producten. Door experimenten leer je wat mensen van je product vinden. Een heel bekend experiment is het maken van een dummywebsite en feedback aan mensen te vragen.
Ik heb zelf een interessant experiment bedacht met behulp van affiliate marketing. De propositie die ik wil testen gaat over mannensjaals.
Ik ben zelf een groot fan van kleurrijke sjaals en denk  dat daar kansen voor liggen in de markt. Sinds de stropdas uit de mode is, zien we veel saaie donkerblauwe en grijze pakken. Mannen missen een persoonlijke element in hun outfit. Met unieke, vrolijke mannensjaals kunnen mannen weer een persoonlijke signatuur toevoegen aan hun uitstraling.
Ik heb een website gemaakt waarin ik sjaals van webshops en sjaals van me zelf aanbiedt. Door mijn aanpak kan ik twee dingen testen: 1. zijn mannen geïnteresseerd in vrolijke, kleurige sjaals en 2. hoe beoordelen ze mijn sjaals ten opzichte van het andere aanbod. De statistieken en reacties geven mij hopelijk de antwoorden op deze twee vragen. Spannend.

Stickeren voor profielwerkstuk

Toen ik laatst in een vergadering voorstelde te gaan stickeren om alle individuele ideeën te verzamelen, werd dat met scepsis ontvangen. Stickeren was zo ouderwets, dat deden we niet meer.
Nu lees ik inderdaad op Wikipedia dat de Post-its al in de jaren ’60 van de vorige eeuw zijn uitgevonden (per toeval eigenlijk, niets Lean Startup) en dat ze in de jaren ’80 een hit werden. Maar Post-its zijn nog steeds een veel gebruikt hulpmiddel bij workshops, project startups en het agile werken. Wel is het zo dat de digitale Post-it steeds meer zijn intrede doet.

Afgelopen weekend heb ik de kracht van stickeren weer eens ervaren in huiselijke kring. Mijn dochter zat helemaal vast bij het kiezen van een onderwerp voor haar profielwerkstuk wat ze in de laatste klas van de Havo moet maken. Ze had allerlei onderwerpen in haar hoofd, maar wat was nu echt interessant en leuk? Waar wilde ze straks al die tijd in steken? En wat was een onderwerp waarbij ze iets zou kunnen bestuderen (theorie), maar ook iets maken (praktijk)?
Stickeren bood uitkomst.

Samen hebben we in tien minuten alle onderwerpen die leuk zouden kunnen zijn op Post-it’s geschreven. Vervolgens hebben we op het raam een schaal gemaakt van Min naar Plus, van minder leuk naar heel leuk. En toen zijn we gaan stickeren. Steeds stelde ik haar weer de vraag: vind je dit ene onderwerp leuker dan het andere? Er werden heel wat stickers geschoven en uiteindelijk bleven er twee hoofdonderwerpen over aan de Plus-kant waar ze geen keus tussen kon maken: mode en dans. Twee clusters van stickers met allerlei deelvragen over deze onderwerpen. Om tussen mode en dans een keus te maken, hebben we weer een schaal gemaakt van Min naar Plus, maar nu voor de combinatie Theorie-Praktijk. Voor zowel dans als mode had ze een theoretisch gedeelte (voor dans de betekenis van inheemse dansen en voor mode het productieproces van modestoffen) en een praktisch gedeelte (voor dans een choreografie maken en voor mode een kledinglijn maken). Uiteindelijk waren de meeste ‘mode’-stickers aan de Plus-kant geplakt en werd mode het onderwerp. Om precies te zijn: wat is de geschiedenis van Vlisco, hoe is het productie- en verkoopproces binnen dit bedrijf en is het mogelijk om met de Vlisco-stoffen kleding voor jongeren te ontwerpen?