De Volkskrant heeft een mooi verhaal over de teloorgang van de plattelandsdisco. Tussen 2007 en 2017 is het aantal discotheken in Nederland gehalveerd. In Groningen sloten zelfs tien van de vijftien danstenten hun deuren. De redenen? Concurrentie van de vele festivals en de verhoging van de leeftijdsgrens voor alcoholconsumptie naar 18 jaar. Maar ook de opkomst van sociale media, waardoor jongeren geen vaste plaats meer nodig hebben in het weekend om elkaar te ontmoeten.
Ik stel me zo voor dat sommige mensen na zo’n bericht met nostalgie terugdenken aan hun eigen plattelandsdisco. Ik heb dat niet echt. Ik herinner me vooral de ergernis aan de basdreunen van Smithy’s Palace als op een zaterdagavond de wind ongunstig stond ten opzichte van het ouderlijk huis van mevrouw Di Basi.
De plattelandsdisco van het waddeneiland waar ik ben opgegroeid zal niet zo snel verdwijnen. Het aantal toeristen neemt nog jaarlijks toe.
Ik hoop dat de Bathmense disco ook nog even over blijft. Ik gun Di Basi junior van harte het gesjoemel met leeftijdsbandjes, later thuiskomen dan afgesproken en flirten met leuke hockeymeisjes.