Omdat mijn dochter druk bezig is met haar masteronderzoek naar de rol van gender in topfuncties, gaat het hier tijdens het avondeten vaak over. De discussies lopen soms hoog op. Over de dominantie van mannen in topfuncties, over de verschillen tussen mannen en vrouwen als het gaat om gezinstaken, over hoe vrouwen zelf deze situatie in stand houden.
We merken dat als het niet meer alleen over mannen en vrouwen gaat, maar over mannelijke en vrouwelijke normen, dan ontstaat er veel meer begip aan tafel. Mannelijke en vrouwelijke gendernormen over carrieregedrag, zorgen voor de kinderen, hard werken, uiten van emoties, spelen zowel bij mannen en vrouwen. Deze normen zitten zo diep ingebed in de samenleving, dat ze moeilijk te veranderen zijn. Films kunnen hierbij een mooie rol spelen. Je ziet in sommige films dat normen soms heel subtiel aan de kaak worden gesteld. Saint Frances is zo’n film. Over onder andere een lesbisch stel met hardwerkende moeders, een feministische baby sitter en mannen die over hun emoties willen praten. Heel goed gedaan. Jammer dat de meeste films nog sterk normbevestigend zijn.