Mijn schoonvader was vroeger een betrokken lid van Stichting BAM. Ik weet niet waar de letters BAM voor staan, maar het was de stichting die lobbyde tegen geluidsoverlast. Geluidsterreur noemden ze het zelf. Muziekfestivals, autolawaai, bouwlawaai, alles waar te veel dB’s geproduceerd werden. Volgens mij bestaat Stichting BAM niet meer. Het laatste bericht wat ik kan vinden, dateert uit 2004.
Ik snapte de beweegredenen van Stichting BAM goed. Herrie is niet fijn. Toch vond ik dat mijn schoonvader soms wat overdreef. Hij woonde ver weg van de bewoonde wereld in Drenthe en daar viel het best wel mee met de geluidsterreur. Toch liep hij vaak rond met plukken keukenrol in zijn oren als geluidsdempers. Hij ergerde zich mateloos aan het geluid van de A32 die in die periode aangelegd werd. Ja, je hoorde de weg in de verte, maar overlast kon je het toch niet echt noemen. Alles is subjectief.
Ik moest hier aan denken, toen ik aan het wandelen was in ons altijd zo stille Salland. Heerlijk die stilte. Maar wat maken die motorrijders toch een lawaai op zondagmorgen. Was Stichting BAM er nog maar.