Tijdens het vakantieontbijt bespraken we hoe jammer het is dat mensen het onbevangen spelen verliezen als ze ouder worden. Natuurlijk spelen volwassen heus nog wel eens, maar dan denk ik al snel aan voetballende, fietsende of Harley-rijdende mannen en voor je het weet is dat heel serieus.
Het vrije, blije, fantasierijke spelen is echt iets voor kinderen. Dat geldt voor zowel jonge als puberende kinderen.
Vandaag een staaltje vrij en blij spelen meegemaakt in de rivier. De ijskoude Sals waar ik eerder over berichtte.
Springen, duiken, duwen, trekken, gillen, lachen, alles kwam langs in de en rond de rivier. En elkaar uitdagen uiteraard. De rotsen werden steeds hoger waar vanaf werd gesprongen. De aanlopen steeds langer.
Ik merkte dat het spelen me niet zo goed afgaat, maar het uitdagen helemaal niet. Ik vond het doodeng wat de kinderen daar steeds hoger deden. Mijn waarschuwibgen werden natuurlijk hard weggelachen.
Op een gegeven moment heb ik me omgedraaid en mijn ogen dicht gedaan. Te spannend. Voor de kinderen werd het steeds leuker.