Volkskrant
Vijf boeken
In de krant staat een portretje over Splinter Chabot die in een grote strandstoel zit op het strand van Scheveningen met vijf boeken bij zich. Hij leest ze die middag allemaal. Volgens Splinter kan je interessante verbindingen leggen tussen de boeken als je ze tegelijkertijd leest.
Ik vind het wat overdreven, maar realiseer me dat ik op dit moment ook in vijf boeken aan het lezen ben. Een biografie over Boeddha, Getting Things Done, Verdraaide Organisaties, Backbone en Made in Europa. En verdraaid, je gaat automatisch verbindingen leggen. Vooral het boek van Wouter Hart over leven en werken vanuit de bedoeling is daarbij een mooie inspiratiebron. Is dat immers niet wat Boeddha deed, wat grote kunstenaars doen, wat ieder man zou moeten doen? En wat echt gaat lukken als je via Getting Things Done je hoofd hebt leeggemaakt van alle ruis zodat er ruimte is om te doen wat de bedoeling is?
Zijde sjaals
De oplettende lezer weet dat ik een vurig pleitbezorger ben van het dragen van sjaals. Door mannen om precies te zijn. Om hun uitstraling wat kleur en eigenheid mee te geven.
Ik heb zelf een uitgebreide collectie sjaals en een kleine webwinkel waar ik zelfgemaakte sjaals aanbied.
Mijn grootste uitdaging bij het maken van sjaals is het vinden van de juiste stof. Satijn glimt te veel, katoen is te stug, viscose te dun, polyester te synthetisch, voile te doorzichtig, jersey te elastisch en zijde te chique. Ja, zo leer je nog eens wat hè.
Toch is zijde misschien juist goed. Dat zegt tenminste stijlprofessor Arno Kantelberg. Volgens Kantelberg communiceert de zijden sjaal bravoure en stijlgevoel. Wat wil je nog meer?
Zijde dus vanaf nu. Voordeel is dat dan ook meteen duidelijk is dat de sjaal vooral een accessoire is en niet persé iets om je hals warm te houden. Zijde is immers licht en luchtig.
Kantelberg schrijft dat je wel een beetje ijdel moet zijn om een zijde sjaal te dragen. Dat is helemaal niet erg voor de Nederlandse man.
Afvinken
De Volkskrant heeft sinds een paar weken een dagelijkse column op de voorpagina met de titel 150. Waar hebben we die 150 toch vaker gehoord?
Een van de columnisten is Paulien Cornelisse. Haar 150-column van dit weekend gaat over het afvinkeffect. Hoe je problemen in je hoofd kan afvinken wanneer je de oplossing hebt geregeld. Als voorbeeld noemt Paulien het kopen van een stuurslot voor het probleem dat haar auto misschien eventueel ooit gestolen zou kunnen worden.
Ik herken me niet zo in dit afvinkeffect. Voor mij is het afvinkeffect op vrijdag een to-do list maken op papier en dan hard de taken doorkrassen als ze gedaan zijn. Heel lekker.
Een collega van me roept op om van vink naar vonk te gaan. Succes bereik je niet door lijstjes met afspraken af te vinken, maar door de verbinding met anderen te zoeken. Samen aan de oplossing werken.
Wat vind je van het vonkeffect, Paulien?
Klaarkomen
Een prikkelende stelling in de krantenkop trekt aandacht. Zeker als deze over seks gaat.
De Volkskrant heeft in de wekelijkse rubriek “Klopt dit wel?” altijd pakkende kopteksten. In de stukken onderzoekt de krant of bepaalde wetenschappelijke uitspraken kloppen of niet. Vaak moet je het hele artikel lezen om het antwoord te vinden en eigenlijk is nooit iets 100 procent waar of niet waar. Altijd is er nuance. Het is maar net aan welke wetenschapper je het vraagt.
Deze week onderzoekt de Volkskrant of het klopt dat neus snuiten de kans op een orgasme bij vrouwen vergroot. Het is iets wat allerlei damesbladen claimen. Ze schrijven dat bij zwakke ruikers slechts één op de zeven vrouwen weleens een orgasme heeft, terwijl onder de topneuzen liefst zes op de zeven vrouwen regelmatig klaarkomt. Dus vrouwen, houdt de luchtwegen schoon.
Hoewel, de Volkskrant heeft even doorgespit en dan is er eigenlijk geen bewijs. Dat vrouwen hun neus moeten snuiten om vaker klaar te komen, blijkt erg vergezocht.
Plattelandsdisco
De Volkskrant heeft een mooi verhaal over de teloorgang van de plattelandsdisco. Tussen 2007 en 2017 is het aantal discotheken in Nederland gehalveerd. In Groningen sloten zelfs tien van de vijftien danstenten hun deuren. De redenen? Concurrentie van de vele festivals en de verhoging van de leeftijdsgrens voor alcoholconsumptie naar 18 jaar. Maar ook de opkomst van sociale media, waardoor jongeren geen vaste plaats meer nodig hebben in het weekend om elkaar te ontmoeten.
Ik stel me zo voor dat sommige mensen na zo’n bericht met nostalgie terugdenken aan hun eigen plattelandsdisco. Ik heb dat niet echt. Ik herinner me vooral de ergernis aan de basdreunen van Smithy’s Palace als op een zaterdagavond de wind ongunstig stond ten opzichte van het ouderlijk huis van mevrouw Di Basi.
De plattelandsdisco van het waddeneiland waar ik ben opgegroeid zal niet zo snel verdwijnen. Het aantal toeristen neemt nog jaarlijks toe.
Ik hoop dat de Bathmense disco ook nog even over blijft. Ik gun Di Basi junior van harte het gesjoemel met leeftijdsbandjes, later thuiskomen dan afgesproken en flirten met leuke hockeymeisjes.
Ted Noten
Het Volkskrantmagazine staat vol verhalen over design en creativiteit. Onder andere een geanimeerd interview met sieradenmaker Ted Noten. Noten is nog even tegendraads als toen hij in 1995 een parelketting maakte van een dode muis gegoten in doorzichtig kunststof.
Er staan veel plaatjes in het magazine van designkleding, designvoorwerpen en designhuizen. Sommige mensen worden hier hebberig van. Ik krijg juist heel veel zin om zelf iets te creëren.
Dat past wel een beetje bij de definitie van creativiteit in het hoofdartikel. “Creativiteit is het combineren van stukjes informatie zodat je een nieuwe aanpak krijgt om een probleem op te lossen.” Het artikel geeft verder aan wat nodig is om creatief te zijn. Dit is in ieder geval niet ontspannen zitten in een zitzak of met een groep brainstormen. Wat wel helpt? Veel vlieguren maken, hard werken, een relatief hoog IQ hebben, soms wat afstand nemen en zo nu en dan even sparren met anderen.