In de schouwburg speelde De Geheime Tuin. Een familievoorstelling van Theater Sonnevanck en Phion, het orkest van Gelderland en Overijssel. Vijf acteurs en vijftig musici.
Als kind vond ik het boek De Geheime Tuin prachtig. Een verhaal van een meisje dat een tuin weer tot leven brengt nadat haar tante er jaren eerder overleden was na het eten van een giftige vrucht. Een verhaal dat tot de verbeelding spreekt. Sonnevanck en Phion hebben deze verbeelding mooi vorm gegeven. De verhaallijn was een beetje simpel, maar de interactie met het grote orkest was spectaculair. De musici waren onderdeel van het stuk. Ze vormden een bewegend decor met prachtige kostuums en prachtige muziek. De muziekstukken leken wat arbitrair gekozen, maar dat maakt niets uit. Zodra er muziek gespeeld werd, kwam er een extra dimensie bij. Ik voelde regelmatig de tranen en de kippenvel. Je merkte het ook aan de zaal. Deze was voor tweederde gevuld met kinderen tussen de vier en tien jaar. Heel veel onrust, maar ook heel veel emoties. Wat is theater toch fijn.
Theater
Laura H
Ik was bij de première van de voorstelling Laura H in het Stadstheater in Arnhem. Prachtige recensies in de landelijke kranten. Toneelgroep Oostpool heeft een voorstelling gemaakt van het boek van Thomas Rueb over het jonge leven van Syriëganger Laura H. Haar bekering tot de Islam, haar vertrek naar Syrië, haar vlucht naar Nederland en haar veroordeling.
Toen het boek van Rueb uitkwam, was er veel ophef over in de media. Net als in de aanloop naar deze voorstelling. Is het geoorloofd om zoveel aandacht te geven aan dit kalifaatmeisje, een lid van een terreurorganisatie?
De tegenstanders laten luid van zich horen. Gelukkig vindt de pers overwegend dat dit verhaal verteld moet worden. Om vragen te stellen, om te zien dat niet alles zwart-wit is.
Fantastisch dat deze voorstelling zoveel discussie en emotie oproept. Daar gaat theater over.
Er is daardoor niet zoveel aandacht voor het fantastische spel van de acteurs. Helemaal niet erg. Maar op deze plek wil ik graag als trotse vader mijn allergrootste complimenten geven aan Tim Olivier Somer, die in de voorstelling drie hoofdrollen speelt.
Vier sterren
Vier sterren geeft de Volkskrant aan de voorstelling My dinner with… van Tarik Moree en zoonlief Tim Olivier Somer. Helemaal mee eens. Tarik en Tim hebben voor dit afstudeerproject vijftien regisseurs gevraagd om een deel van het stuk te regiseren. Volgens de Volkskrant heeft dit geresulteerd in een mooie afspiegeling van het Nederlandse theaterlandschap. Bovendien laat het de ontwikkeling zien van de afgelopen decennia, namelijk hoe de fictieve personage gestaag van het toneel verdwenen is en vervangen door de acteur en diens biografie.
Dat laatste zie je ook in Allemaal Mensen van Toneelgroep Oostpool. Deze voorstelling ging dit weekend in première en ook hierin heeft Tim een rol. Veertien theatermakers van alle rangen en standen (homo, hetero, zwart, bruin, wit) laten zichzelf zien. Waar hoor je bij? Waar hoor je niet bij? Hoe kijken we naar elkaar? Hoe gaan we met elkaar om? Welk label plak je jezelf en anderen op? Veel stof tot nadenken.
Beide voorstellingen vier sterren, beide voorstellingen aanraders. Aldus een trotse vader.
Afrika in Helmond
Op weg naar de afstudeervoorstelling van Tim heb ik een tussenstop gemaakt bij Vlisco in Helmond.
Eindelijk, kan ik wel zeggen. Al meer dan 10 jaar ben ik fan van dit bedrijf. Of beter gezegd van de prachtige stoffen die het bedrijf maakt. En van het mooie verhaal dat bij het bedrijf hoort. Vlisco is vanwege Nederlands Indië ooit batikstoffen gaan produceren en die zijn vervolgens bij toeval in Afrika terecht gekomen. Daar is Vlisco uitgegroeid tot de marktleider voor kwaliteitsstoffen.
Kenmerkend voor de stoffen van Vlisco zijn de symbolen en motieven. Vrouwen gebruiken ze als een communicatiemiddel.
Wat dacht je van de open vogelkooi waarmee de draagster laat zien dat ze niet met zich laat sollen? Of de stof met het alfabet om te demonstreren hoe geletterd de draagster is.
De Vlisco outlet store in Helmond is een belevenis. Je waant je in Afrika met alleen Afrikaanse klanten en Frans als voertaal.
Ik heb een paar prachtige lappen stof gekocht (six yards). Hier ga ik vrolijke sjaals van maken.
Véritable Wax Hollandais.
Andromache
We hadden kaartjes gekregen voor de voorstelling Andromache van de Toneelschuur in Hengelo. Ik ken Hengelo niet, maar wat ik zag van de stad gaf me een beklemmend gevoel. Somber en saai.
Dit was ook mijn gevoel tijdens het eerste half uur van de voorstelling. Andromache is een Griekse tragedie die gaat over vier mensen die de onmogelijke liefde van een ander willen. Ze kiezen voor moord als ze beseffen dat ze de liefde niet krijgen.
De teksten in het stuk bleven heel dicht bij de klassieke vorm en waren moeilijk te volgen. Het riep bij mij zoveel weerstand op dat ik om me heen keek hoe ik kon ontsnappen.
Na een tijdje pakte het verhaal me gelukkig. De acteurs kwamen los van hun formele teksten en toonden meer emotie.
De hele zaal zat vol vierdejaars gymnasiasten. Die hadden het ook zichtbaar moeilijk met het stuk. Ze konden gelukkig wel heel hart lachen om de sommige geweldsscènes en een hartstochtelijke kus.
Club Guy & Roni
Ik heb op het Weekend Break Festival in Groningen de voorstelling Fassbinder gezien van Club Guy & Roni.
De brochure gaf aan dat het ging om een ode aan de kleinmenselijkheid binnen de utopie van het mens-zijn. Helemaal begrijpen deed ik deze uitleg niet en ook het verhaal vond ik ingewikkeld. Het was een aaneenschakeling van scenes over de zwaarte van het leven en de zoektocht naar de liefde.
De uitvoering vond ik subliem. De combinatie van dans, zang en toneel werkte fantastisch. Het versterkte de dramatische en humoristische effecten van bepaalde scenes. Zeer onder de indruk was ik van de dansers. Ik heb onvoorstelbare houdingen gezien. De voorstelling was in één woord geweldig. En dat zeg ik natuurlijk echt niet omdat mijn lieve zoon Tim als acteur in het stuk schitterde.
De rest van de avond was ook superleuk. Met nog meer theater, muziek en als klap op de vuurpijl lekker dansen in de bovenzaal van het mooie Grand Theater.