Bluetooth bestaat twintig jaar. Prachtig, zo’n standaard om gegevens uit te wisselen. Jarenlang gebruikten we bluetooth alleen voor het koppelen van de mobiele telefoon aan de geluidsinstallatie van de auto. Om te telefoneren en om lekker hard eigen muziek af te spelen.
De afgelopen tijd zijn er allemaal bluetoothapparaten in ons huishouden bijgekomen. Bluetooth luidsprekers, bluetooth toetsenborden en bluetooth koptelefoons. De apparaten raken er helemaal van in de war. Dan hoor je opeens techno uit je box komen, terwijl je jazz verwacht. Of dan moet zoonlief eerst een flink eind van huis wegfietsen voordat hij aan zijn eigen koptelefoon is gekoppeld. Allemaal niet zo erg natuurlijk.
Wel heb ik het gevoel dat iedereen zich in het gezin meer terugtrekt. Dan zitten we allemaal met onze eigen koptelefoons op de bank naar onze eigen series te kijken of eigen muziek te luisteren. We hebben al eens geprobeerd of je meerdere koptelefoons aan één mobieltje zou kunnen koppelen. Dan zou je lekker silent disco kunnen doen. Helaas laat de bluetoothstandaard die wij gebruiken deze samenwerking nog niet toe.
Telefoon.
Barst
Mijn telefoon is vanmorgen op de grond gevallen en nu zit er een barst in. Enorm balen.
Toen het gebeurde, kon ik niet anders dan er een paar flinke krachttermen uitgooien.
Daarna kwam de irritatie richting de tuinierder in het gezin. Waarom had zij dat tuinafval laten liggen na het planten van de hortensias? Daar struikel je toch over?
Hierna kwam de boosheid op mezelf. Hoe kon ik nu met een hond aan de riem en de groencontainer achter me aan trekkend, op mijn telefoon kijken? Heel stom!
Toen mijn ochtendwandeling begon, was ik nog steeds boos en teleurgesteld. De mist en zonsopgang waren prachtig, maar ik zag het niet. De barst maalde door mijn hoofd.
Pas na tijdje kreeg ik wat aandacht voor mijn omgeving. Toen ik thuiskwam, was de teleurstelling en boosheid gelukkig wel weg.
Ik ken de wijze lessen van onthechting en acceptatie. Maar als er een barst in je telefoon zit, is dat nog niet zo makkelijk.
Dankboek
Hij publiceerde het al in 2017, maar ik ontdekte het pas onlangs: het Dankboek van Ernst-Jan Pfauth. Een dagboek voor een tevredener leven. In het boek kan je dagelijks drie dingen opschrijven waarvoor je dankbaar bent en waarom dat zo is. Veel onderzoeken tonen aan dat als je actief dankbaarheid beoefent, je gelukkiger, optimistischer, empathischer en vriendelijker bent.
Elke avond sta ik nu even stil bij de dag en of er dingen zijn gebeurd waarvoor ik dankbaar ben.
Vandaag was ik bijvoorbeeld mijn telefoon vergeten bij een klant. Toen ik het merkte was ik behoorlijk geïrriteerd. Het zou me later die dag flink wat tijd kosten om de telefoon op te halen. Achteraf gezien was ik best dankbaar. Mijn contactpersoon was zo aardig geweest de telefoon op te zoeken en af te geven bij een hele vriendelijke receptioniste. Ik had een leuk gesprekje met de buschauffeur die speciaal op mij wachtte toen ik de telefoon bij deze receptioniste oppikte. De busrit ging bovendien door een prachtig deel van Amersfoort.
Spraakherkenning
Ik praat nu tegen de microfoon van mijn telefoon en wat ik zeg verschijnt als tekst op mijn scherm. Ik gebruik de spraakherkenning van Google. Lees door en je kan zien hoe de kwaliteit is. Ik moet wel zeggen dat ik in de tuin zit en het stil is om mij heen.
Ik kwam op het idee om dit te proberen, nadat ik een artikel had gelezen over de nieuwe Google Assistant. Google Assistant is de serie van Android. Ik dacht dat de Assistant alleen maar bij de nieuwste telefoonmodellen werkte, maar je kan hem gewoon downloaden bij Google Play.
De Assistant maakt het bedienen van de telefoon echt makkelijker kunt als je de Assistant opent, kan je allerlei commando’s geven. Je kan iets opzoeken op Internet, maar ook Netflix en Spotify openen, of vragen wat het weer is en hoe lang de reis naar kantoor duurt.
Ik ben nu een paar minuten aan het praten en ik zit al ruim over de 150 Max. Tot nu toe heb ik eigenlijk nog amper een foutje kunnen ontdekken in de tekst. Een keer kunt in plaats van .. En serie in plaats van Siri (zou dat expres zijn?). Verder is het goed.
Het is even wennen, maar deze manier van typen biedt mogelijkheden. Nog een beetje oefenen en ik kan elke 5 minuten een nieuw 150 Max bericht schrijven. O, nee hè.