Band

Optreden

Een bandoptreden voelt soms net als een klantbezoek. Je bereidt je goed voor en hebt de agenda (setlijst) paraat, je bent op tijd aanwezig, je denkt na over je kleding om de juiste indruk te maken, je doet je best om aan de verwachtingen van de gastheer te voldoen. Toch is er een groot verschil met werken, tenminste met mijn werk: je maakt namelijk iedereen blij en vrolijk. Jijzelf, de gastheer en zijn gasten.
Dit weekend heeft de Fabulous Park BraBand opgetreden in Roemar. Al de aspecten die ik hier aan het begin schrijf waren van toepassing. We kregen zelfs ruzie met de buurman, omdat we de auto’s net iets te lang op zijn oprit hadden geparkeerd tijdens het uitladen van de instrumenten. We begonnen dan ook niet echt ontspannen. Toen we echter twee nummers gespeeld hadden, viel alle druk en drukte van ons af. Er verschenen glimlachen op de gezichten van de gasten, mensen gingen meebewegen op het ritme van de muziek en ze pakten aan het eind enthousiast onze visitekaartjes. Dat gebeurt tijdens een klantbezoek toch minder snel. Optreden is misschien soms net werk, maar het is wel heel leuk werk.

Band

Al van kinds af aan zat ik op muziekles. Ik begon zoals velen op de blokfluit, toen de piano, de saxofoon, het drumstel en later de contrabas en basgitaar. Alleen spelen vond ik prima, maar stiekem droomde ik van het spelen in een band. Zou ik dat ooit mogen doen?
Mijn eerste ervaring van samenspel was niet spectaculair. Op mijn veertiende werd ik drummer in een accordionorkest. De muziek was supertuttig, maar ik zat in een band. Gelukkig kwamen er later popbandje Light House, de Bimamateurs, jazz combo Ducksoup, de Big Bounce Band, Roofsesjun, Fabulous ParkBraband en allerlei gelegenheidsbandjes tussendoor.
Ik realiseerde me vandaag dat mijn droom heel mooi is uitgekomen. Zeker toen ik ontdekte dat ik ondertussen in drie bands speel. Van Roofsesjun en de ParkBraband wist ik het, maar van The Break In nog niet. Ik had een demo met deze band opgenomen en opeens sta ik als bandlid op hun website. Leuke verrassing.

Oefenruimte

Als ik filmmaker zou zijn, dan zou ik een documentaire maken over oefenruimtes. Oefenruimtes voor amateurbandjes. Alles komt daar samen: creativiteit, dromen, talent, liefde, ruzie, hard werken, plezier en vooral heel veel verschillende muziekstijlen.
Gisteren oefenden wij in een typische oefenruimte. Op een industrieterrein. Alleen vindbaar met de juiste instructies.
Binnen ongezellig TL-licht, dubbele deuren, veel wandisolatie en natuurlijk grote luidsprekers. Te veel power voor de kleine ruimte. Het drumstel was zoals gewoonlijk slecht. Onze drummer speelde achter een glazen scherm. Helaas kon hij de blazers daardoor niet meer horen, waardoor de repetitie voor hem eigenlijk bij voorbaat mislukt was.
Na bijna drie uur repeteren waren we klaar. Normaal drinken we dan nog een biertje. De ontspanningsruimte vonden we dit keer iets te ongezellig. Hoe veelbelovend de foto’s van succesbands aan de muur ook waren. Ook de doffe muziek die uit de andere oefenruimtes klonk, motiveerde ons niet om te blijven. Veel hard rock met een vleugje Ierse folk. Niet onze stijl.
Toch zou het beste leuk zijn om die andere bands eens te interviewen…

Achtergrondmuziek

De Fabulous Park Braband was gevraagd om de feestelijke opening van wooninitiatief de Vuursteen muzikaal te omlijsten.
De band had al een paar maanden niet gerepeteerd, dus we hadden vroeg afgesproken om ons repetoire nog even door te spelen. Hoewel, repetoire kan je het niet echt noemen. We hebben een lijstje van vijf standards en voor de rest improvisen we er lustig op los. Dit werkt in een repetitie geweldig, maar bij een optreden is het afwachten.
Toen we met onze ‘repetitie’ begonnen, waren de eerste gasten er al. Niets repeteren, spelen maar. Twee uur lang. Het ging goed. Het publiek babbelde rustig door onze muziek heen, wij waren de enige die zo nu en dan voor de band applaudisseerden, ik deed soms een rare solo om te kijken of het opviel en een paar nummers hebben we wel drie keer gespeeld. Op de barmevrouw na die een heel voorzichtig danspasje maakte, leek het of niemand ons had opgemerkt. Toch werden we bij het afscheid overladen met complimenten.
Zo hoort het met goede achtergrondmuziek.

Zanger

De zanger van de band is opgestapt. Hij vond dat sommige bandleden zich onvoldoende voorbereidden op de repetities. Ook ergerde hij zich aan het feit dat niet iedereen reageerde in de Whatsappgroep. Op deze manier zouden we nooit onze grote ambities waar kunnen maken. Jammer.
Een band is net een projectteam. Er is een gezamenlijk doel, bijvoorbeeld het maken van een goed liedje. Er is een klant, het publiek. Er is een groep mensen met verschillende talenten die samen werkt. Er is een leider die het geheel enigszins coördineert. En er zijn wat regels over hoe je met elkaar om gaat.
Een verschil tussen een band en een team is misschien de passie en emotie waardoor de leden zich laten leiden. Alhoewel, in beide gevallen heb je gepassioneerde en emotionele mensen. Het echte verschil is de rol van de persoonlijke smaak. Als de muziekstijl van de band niet meer bij je past, dan kan je beter opstappen. Misschien speelde dat ook wel mee bij het vertrek van onze zanger.