Elk jaar wordt een stuk grond om ons huis bebouwd met mais. De boeren mixen het mais met het gras als voer voor de koeien in de winter. Dit jaar is er mais gezaaid op het stuk land tussen ons huis en de weg. We zijn daar wel blij mee, omdat de mais het autolawaai straks dempt
We waren extra blij toen we merkten dat de boer het grasland gewoon omploegde voordat de mais werd gezaaid. Het gras werd niet doodgespoten, zoals gebruikelijk is in dit gebied. Geen vieze gele kleur van het weiland en wat respect voor al het andere wat hier groeit.
Mevrouw Di Basi heeft tussen het maisveld en onze zandweg klaprozen en andere weidebloemen gezaaid. Dat wordt straks een prachtig gezicht. Dachten we. Want de boer heeft weliswaar het gras niet doodgespoten voor het zaaien van de mais, maar nu wel. Ik wist niet dat het kon, maar terwijl de mais al groeit, heeft hij een lading gif op het land uitgestrooid. De mais staat nog fier overeind, maar al het opkomende gras is dood. En alle weidebloemen ook. Wat hebben ze toch een hart voor de natuur hier in het Landbouw Ontwikkel Gebied