In een paar weken tijd heeft ons dappere haantje alle drie zijn kippen verloren.
De eerste kip was op een dag gewoon verdwenen. Overal gezocht, maar nergens gevonden. Niet levend en niet dood.
De tweede kip broedde weken lang op acht eieren. Ze broedde maar en broedde maar. En opeens was ze dood.
De derde kip lag dit weekend dood op haar rug voor onze voordeur.
Drie kippen dood. Heel verdrietig.
De haan loopt nu onwennig op het erf rond. Bij gebrek aan kippen doet hij vooral zijn best voor mevrouw Di Basi. ’s Ochtends rond vijf uur kraait hij uit volle borst voor haar open raam. Hij klimt er zelfs voor op de tafel onder het raam.
Mevrouw Di Basi heeft er ondertussen een probleempje bij. In het kippenhok is ze overvallen door een zwerm bloedluizen. De luizen veroorzaakten ongelooflijke jeuk die alleen door een hele lange douche voorbij ging.
Waren de luizen verantwoordelijk voor de drie dode kippen? We zullen het nooit weten.
De haan krijgt natuurlijk weer nieuwe kippen. Maar eerst het kippenhok ontsmetten. Met grote kans op een jeukaanval.